5 marca 1940 r. Biuro Polityczne KC WKP(b) podjęło decyzję o rozstrzelaniu tysięcy polskich jeńców wojennych i więźniów politycznych. Decyzja ta doprowadziła do jednej z największych sowieckich zbrodni na narodzie polskim – zbrodni katyńskiej. Wydarzenia te, przez dekady tuszowane przez władze ZSRR, do dziś budzą emocje i stanowią bolesną kartę historii Polski.
Na podstawie notatki szefa NKWD, Ławrientija Berii, Biuro zatwierdziło egzekucję ponad 22 tysięcy polskich oficerów, policjantów, urzędników i przedstawicieli inteligencji przebywających w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz w więzieniach na terenach zajętych przez ZSRR po 17 września 1939 roku. Stalin, Woroszyłow, Mołotow i Mikojan osobiście podpisali się pod tym dokumentem, formalizując jednocześnie machinę zbrodni.
Egzekucje rozpoczęły się na początku kwietnia 1940 roku i trwały do maja. Więźniowie byli transportowani do miejsc egzekucji, gdzie strzałem w tył głowy pozbawiano ich życia. W Katyniu wymordowano głównie oficerów z obozu w Kozielsku, w Charkowie oficerów ze Starobielska, a w Miednoje policjantów z Ostaszkowa. Egzekucje przeprowadzało NKWD w sposób zorganizowany i bezwzględny.
Tuszowanie zbrodni
Po inwazji Niemiec na ZSRR w 1941 roku, w wyniku podpisania układu Sikorski-Majski, zaczęto poszukiwania zaginionych oficerów. Stalin w tym czasie zapewniał, że nic nie wie o ich losie. Dopiero w 1943 roku, po odkryciu masowych grobów w Katyniu przez Niemców, prawda wyszła na jaw. ZSRR natychmiast obarczył winą III Rzeszę, rozpoczynając wieloletnią propagandową mistyfikację. Przez dekady w Polsce Ludowej nie można było oficjalnie mówić o Zbrodni Katyńskiej. Dopiero w 1990 roku władze sowieckie przyznały, że była to zbrodnia NKWD.
Pamięć i sprawiedliwość
Dziś Zbrodnia katyńska jest symbolem brutalności totalitarnego reżimu sowieckiego. W Polsce i na świecie organizowane są uroczystości upamiętniające ofiary. Pomniki, muzea i publikacje dokumentują prawdę o tych tragicznych wydarzeniach. Mimo upływu 80 lat, wciąż trwają starania o pełne ujawnienie dokumentacji dotyczącej zbrodni i odnalezienie tzw. „białoruskiej listy katyńskiej”, obejmującej nazwiska Polaków zamordowanych przez NKWD na terenach dzisiejszej Białorusi.
Zbrodnia katyńska to przestroga przed skutkami totalitaryzmu i dowód na to, że prawda historyczna musi być pielęgnowana i przekazywana kolejnym pokoleniom. Pamięć o ofiarach Katynia jest naszym moralnym zobowiązaniem wobec historii i sprawiedliwości.
Leave feedback about this