Palestyńska grupa Hamas rozpoczęła z rana operację Powódź w Al-Aksie. Setki bojowników wtargnęły na terytorium Izraela, zabijając dziesiątki osób i biorąc zakładników.
Nastąpił 50 lat i dzień po tym, jak siły egipskie i syryjskie rozpoczęły wojnę podczas żydowskiego święta Jom Kippur, próbując odzyskać terytorium zajęte przez Izrael podczas krótkiego konfliktu w 1967 r.
Około godziny 6:30 Hamas wystrzelił setki rakiet w kierunku południowego Izraela, a syreny słychać było aż w Tel Awiwie i Beer-Szebie. W pierwszej serii – wg Palestyńczyków miało to być 5000 rakiet. Izraelska armia podała, że wystrzelono 2500 rakiet.
– Ogłaszamy rozpoczęcie operacji Powódź w Al-Aksa i ogłaszamy, że pierwszy atak, którego celem były pozycje wroga, lotniska i fortyfikacje wojskowe, przekroczył liczbę 5000 rakiet i pocisków – Mohammed Deif, szef Brygad Kassama, wojskowego skrzydła organizacji.
Hamas (Muzułmański Ruch Oporu) to polityczno-militarna fundamentalistyczna organizacja palestyńska. Zbrojnym skrzydłem Hamasu są Brygady Izz ad-Din al-Kassama.
Decyzja o powołaniu Hamasu zapadła już podczas pierwszego dnia tzw. intifady kamieni. Hamas włączył się do walki zbrojnej z Izraelem. Jednocześnie kontynuował działalność społeczną. Hamas posługiwał się terrorystycznymi metodami prowadzenia wojny (w tym ataki samobójcze), atakował zarówno cele wojskowe i cywilne Izraela. Kampanię przemocy wobec cywilów Hamas uzasadniał tym, że w Izraelu obowiązuje powszechny pobór do wojska, a więc każdy obywatel Izraela jest potencjalnym żołnierzem. Ofiarami Hamasu padali też ludzie uznani przez islamistów za dewiantów (prostytutki, dilerzy narkotykowi, odstępcy od islamu oraz zwykli kryminaliści).
Hamas zyskał popularność głównie w Strefie Gazy, podczas gdy Zachodni Brzeg pozostał pod wpływami al-Fatah, na którego czele stał Jasser Arafat. W 1989 r. ruch został oficjalnie zdelegalizowany przez władze Izraela. W 1993 r. Hamas potępił porozumienia z Oslo. W tym samym roku organizacja dołączyła do koalicji Połączone Siły Palestyńskie, grupującej przeciwników ugody z Izraelem. W kolejnych latach islamiści krytykowali władze Autonomii Palestyńskiej, oskarżając je o kolaborację. Między innymi terrorystyczna działalność Hamasu przyczyniła się do wstrzymania izraelsko-palestyńskiego procesu pokojowego. W 2000 r. członkowie grupy włączyli się do intifady Al-Aksa. W trakcie powstania jego aktywiści weszli do sojuszu Palestyńskie Siły Narodowe i Islamskie. W trakcie intifady islamiści po raz kolejny zastosowali taktykę opartą na terroryzmie. Członkowie Hamasu wykazali się samobójczymi zamachami oraz ostrzałem terenów Izraela za pomocą pocisków rakietowych Kassam.
W wyborach parlamentarnych w styczniu 2006 r. Hamas otrzymał 76 mandatów (spośród 132), tym samym odebrał al-Fatahowi większość parlamentarną. Od tego czasu rządzi nieprzerwanie w Strefie Gazy.
