Po ponad siedmiu miesiącach trudnych negocjacji pięć belgijskich partii osiągnęło w miniony piątek porozumienie w sprawie utworzenia nowego rządu pod przewodnictwem Barta De Wevera (na zdjęciu) z konserwatywnego Nowego Sojuszu Flamandzkiego (Nieuw-Vlaamse Alliantie, N-VA).
Koalicję tworzą trzy partie z Flandrii: N-VA, centrowi Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie (Christen-Democratisch en Vlaams, CD&V) oraz lewicowa Vooruit (Naprzód. Z francuskojęzycznej Walonii do koalicji dołączyły chadeccy Zaangażowani (Les Engagés) i i liberalny Ruch Reformatorski (Mouvement réformateur, MR) Wspólnie koalicja dysponuje większością 81 miejsc w liczącym 150 mandatów parlamencie federalnym Belgii.
Warto zauważyć, że w skład rządu nie weszła partia flamandzkich nacjonalistów – Interes Flamandzki (Vlaams Belang) opowiadająca się za secesją Flandrii. Latem ub.r. uzyskała ona 20 mandatów.
Złożony system polityczny i długotrwałe negocjacje
Belgia, podzielona na wspólnoty francusko- i niderlandzkojęzyczne, posiada jeden z najbardziej skomplikowanych systemów politycznych w Europie. Konstytucja tego kraju wymaga, aby Rada Ministrów – organ wykonawczy rządu – składała się z równej liczby ministrów obu grup językowych, co wymusza budowanie rządów koalicyjnych. Skutkiem tego są wielomiesięczne negocjacje w celu osiągnięcia kompromisu między różnymi ugrupowaniami.
Najdłuższy proces formowania rządu miał miejsce w latach 2010-2011 i trwał aż 541 dni. Tym razem, choć negocjacje trwały ponad siedem miesięcy, to belgijski król Filip wyznaczył De Weverowi ultimatum – albo do końca stycznia uda się sformować rząd, albo kraj ponownie pójdzie do wyborów. Ostateczne porozumienie udało się osiągnąć w ostatnich godzinach przed upływem terminu, po intensywnych 60-godzinnych rozmowach.
Bart De Wever obejmie urząd premiera po Alexandrze De Croo, którego siedmiopartyjna koalicja z 2019 roku potrzebowała aż 493 dni na sformowanie rządu.
Interes Flamandzki (Vlaams Belang) – narodowcy z Flandrii
Interes Flamandzki (Vlaams Belang) to flamandzka nacjonalistyczna partia, której głównym postulatem jest dążenie do secesji Flandrii i utworzenia niezależnego państwa flamandzkiego. Ugrupowanie powstało w 2004 roku jako kontynuacja zdelegalizowanego ugrupowania Vlaams Blok, które zostało rozwiązane po oskarżeniach o rasizm. Vlaams Belang prezentuje eurosceptyczne i antyimigracyjne stanowisko, a jej liderzy często krytykują belgijski system federalny jako niesprawiedliwy wobec Flandrii. Liderem jest Tom Van Grieken.
Pomimo rosnącego poparcia społecznego, Vlaams Belang pozostaje poza głównym nurtem politycznym Belgii. Większość partii politycznych unika współpracy z tym ugrupowaniem, uznając jego postulaty za zbyt radykalne. W regionalnym parlamencie Flandrii ma 31 miejsc, tak samo jak największy rywal N-VA, który również tam rządzi w koalicji. N-VA co prawda również dąży do niepodległości, ale w dłuższym, ewolucyjnym procesie.
