“Hiszpania bohaterska” to książka napisana przez Jędrzeja Giertycha, polityka, publicystę i działacza narodowego, w której przedstawia on swój pogląd na hiszpańską wojnę domową (1936-1939).
Jest to wyrazisty głos w obronie strony frankistowskiej, ukazujący wojnę jako starcie cywilizacji chrześcijańskiej i narodowej z rewolucyjnym komunizmem. Giertych, będąc zdeklarowanym zwolennikiem idei katolickich i narodowych, dostrzegał w tej wojnie walkę o duszę Europy, przeciwstawiając siły lewicowej rewolucji wartościom cywilizacji łacińskiej, której obrońcą był generał Francisco Franco.
Książka została napisana w duchu głębokiego podziwu dla hiszpańskich nacjonalistów, zwłaszcza dla ochotników z Falangi oraz kleru, którzy wzięli udział w walce przeciwko rządom lewicy. Giertych ukazuje także brutalność drugiej strony – republikanów, oskarżając ich o prześladowania Kościoła, masowe mordy i terroryzm. Przedstawia również działania międzynarodowe, jakie miały wpływ na wynik wojny, w tym udział sowieckich doradców wojskowych po stronie republikańskiej oraz wsparcie ochotników międzynarodowych z Europy Zachodniej.
Książka jest nie tylko analizą konfliktu, ale również emocjonalnym hołdem dla tych, którzy walczyli i ginęli w obronie chrześcijańskiej Hiszpanii. Autor przywołuje obrazy męczeństwa księży, zakonników oraz zwykłych ludzi, których jedyną “winą” była wiara i lojalność wobec tradycyjnych wartości.
Jędrzej Giertych, jako intelektualista i działacz polityczny, interesował się wydarzeniami na arenie międzynarodowej. Hiszpańska wojna domowa stała się dla niego symbolem większej walki cywilizacyjnej, której echa widział również w Polsce. Książka jest owocem jego 17-dniowej podróży po walczącym kraju. Początkowo reportaże drukował “Kurier Poznański”, ale już w 1937 r. całość zebrano i wydano w formie książki.
Autor był przekonany, że historia Hiszpanii niesie ważne przesłanie dla Polski – ukazuje konieczność walki o tożsamość narodową i katolicką oraz przestrogę przed wpływami lewicowych ideologii.
Jędrzej Giertych – życiorys autora
Jędrzej Giertych (1903–1992) był publicystą, historykiem, działaczem politycznym i ideologiem ruchu narodowego. Pochodził z rodziny o silnych tradycjach patriotycznych, a jego działalność od młodości związana była z obozem narodowym. Był członkiem Stronnictwa Narodowego i bliskim współpracownikiem Romana Dmowskiego, jednego z twórców polskiego ruchu narodowego.
W okresie międzywojennym angażował się w działalność polityczną i publicystyczną, stając się jednym z czołowych myślicieli polskiego nacjonalizmu. Po wybuchu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej, a po klęsce Polski udał się na emigrację. Przebywał m.in. we Francji i Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował działalność polityczną i publicystyczną w środowiskach polskiej emigracji. Jego twórczość obejmowała szereg książek i artykułów poświęconych historii Polski, polityce międzynarodowej oraz ideologii narodowej. Był zagorzałym przeciwnikiem komunizmu, liberalizmu oraz wpływów żydowskich i masońskich, które uważał za zagrożenie dla chrześcijańskiej Europy.
Hiszpańska wojna domowa – starcie cywilizacji
Hiszpańska wojna domowa (1936-1939) była jednym z najbardziej brutalnych konfliktów XX wieku, w którym zderzyły się dwie skrajnie różne wizje państwa i społeczeństwa. Z jednej strony stał rząd republikański, wspierany przez komunistów, socjalistów i anarchistów oraz Związek Sowiecki, z drugiej zaś siły nacjonalistyczne pod wodzą generała Francisco Franco, które walczyły w imię Hiszpanii katolickiej i tradycyjnej.
Lewica dążyła do radykalnych reform społecznych, w tym likwidacji Kościoła jako instytucji, nacjonalizacji przemysłu oraz likwidacji dawnych struktur władzy. Republikanie mieli poparcie Związku Soweickiego, który dostarczał im broń i doradców wojskowych. W ich szeregach walczyły również Brygady Międzynarodowe, składające się z ochotników z całego świata, głównie komunistów i socjalistów.
Po drugiej stronie barykady stanęły wojska Franco, w których walczyły zarówno regularne oddziały wojskowe, jak i Falanga – ruch narodowo-radykalny. Franco miał poparcie Niemiec i Włoch, które udzielały mu pomocy militarnej.
Jednym z najbardziej dramatycznych aspektów wojny były masowe prześladowania duchowieństwa i wierzących przez republikanów. W czasie wojny zamordowano tysiące księży, zakonnic i katolików, niszczono kościoły i profanowano święte miejsca. Te wydarzenia stały się symbolem walki ideologicznej i były szeroko wykorzystywane w propagandzie frankistowskiej.
Po trzech latach walk, w 1939 roku, Franco zwyciężył, a Hiszpania weszła w długi okres autorytarnej dyktatury, która trwała aż do jego śmierci w 1975 roku. Hiszpania stała się ostoją antykomunizmu w Europie, a Kościół katolicki odzyskał swoje wpływy. Dla sympatyków hiszpańskiego nacjonalizmu była to wielka wiktoria, dowód na to, że siły tradycji i religii mogą zwyciężyć nad rewolucyjnym chaosem.
Sławomir Tracz
Leave feedback about this